Demokrasi, özgürlük, adalet, hak, hukuk, cart curt…
Bunların hepsi sadece bize gelince önem kazanan kelimeler. Oysa Avrupa, Amerika ve Rusya başta olmak üzere emperyalist vampirler dünyanın heryerini iliğine kemiğine kadar sömürmeye devam ediyor. Bütün bu pisliğin en ince ayrıntısına kadar farkında olan bu vampir devlerin halkları ise, kendilerine bir zararı dokunmadığı için bun göz yumuyor, ortak oluyorlar.
SiliconAfrica adlı sitede Mawuna Remarque KOUTONIN imzası ile yayınlanan makale şaşırtıcı gerçeği ortaya koyuyor.
Sekou Toure/Gine, 1958 yılında bağımsızlığını ilan edip Fransız kolonilerinden biri olmaya devam etmeyeceklerini açıkladıklarında Paris’te oturan elit beyefendiler bu duruma çok sinirlenirler. Hissettikleri kızgınlığın neticesinde Gine’de bulunan Fransız yönetimi ülke içerisinde bulunan her şeyi, bütünüyle yakıp yıkarak Fransız kolonisi olarak kalmanın avantajlarını göstermek istediler.
Üç bin Fransız ülkeyi aniden terk etti. Yanlarına alabildikleri mülklerini götürürken geride bırakmak zorunda kaldıkları her şeyi yaktılar: okullar, kreşler, idare binaları parçalanmıştı; otomobiller, kitaplar, ilaçlar, araştırma labrotuvarlarının ekipmanları, traktörler ya bilerek parçalanmış ya da çeşitli şekillerde sabotaja uğramış; atlar, inekler ve her türlü çiftlik hayvanı öldürülmüş, ambarlarda bulunan yiyecekler ise yakılmış ya da zehirlenmişti.
FRANSA MÜDAHALE ETTİ VE DEVLET BAŞKANI ÖLDÜRÜLDÜ
Ortaya çıkan tablo bir zamanlar “Fakir ama özgür olmayı zengin köle olmaya tercih ederim” sloganını tekrar eden Afrika’nın elitlerinin derin bir sessizliğe bürünmelerine sebep oldu. Batı Afrika’da ufak bir ülke olan Togo Cumhuriyeti’nin ilk başkanı olan Slyvanus Olympio Fransa ile orta bir yol bulmayı başardı.
Olympio, ülkesinin daha fazla Fransız kolonilerinden biri olarak kalmasını istemiyordu ve De Gaule paktını imzalamadı. Bununla birlikte ülkesinin Fransa’ya ‘koloni vergisi’ ödemesini de kabul etmişti. Bunu yapmasının tek sebebi, Fransızların ülkeyi terk ederken her şeyi yakıp yıkmalarını engellemekti. Vergi 1963 yılında ülke bütçesinin %30’una yakını bir miktarı ödemeyi gerektiriyordu.
Yeni bağımsız Togo’nun finansal durumu ise tam manasıyla sallantıda idi. Olympio bu dengesizliği aşmak için ulusal para birimine geçmeye karar verdi. Togo’nun kendi parasını basması fikrinden hoşlanmayan Fransa ülkeye askerlerini geri gönderdi ve ülkenin ilk seçilmiş başkanı Olympio öldürüldü. Başkanı vurduğu söylenen, eski Fransız Yabancılar Lejyonu ordusundan çavuş Etienne Gnassingbe, bu başarısı nedeni ile yerel Fransız elçiliği tarafından 612$ parayla ödüllendirildi.
Olympio’nun rüyası bağımsız, kendisine yeten ve kendisine güvenen bir ülke inşa etmekti fakat, Fransızlar bu fikirden hoşlanmamışlardı.
30 Haziran 1962, Mali Cumhuriyeti’nin ilk başkanı, Modiba Keita sosyalist ekonomi hakkında bilgi edindikçe Fransızların ülkeleri üzerindeki yükünü daha iyi anlamaya başladı ve koloni ortak para biriminden çıkarak kendi parasını basmak istediğinde başına benzer şeyler geldi. Bu seferki Fransız Yabancılar Lejyonu’nden üsteğmen Moussa Traore, başkan Keita’yı öldürdüğünde tarih 29 Kasım 1968’i gösteriyordu.
Fransa, Afrika’nın halk tarafından seçilmiş başkanlarını öldürürken yabancılar lejyonunu kullanmayı tercih ediyordu.
1966’da Orta Afrika Cumhuriyeti başkanı, Jean-Bedel Bokassa, yeniden 1966’dan Yukarı Volta (şimdilerde Burkina Faso) Cumhuriyeti’nin başkanı Maurice Yameogo, 1972’de Benin Cumhuriyeti başkanı Hubert Maga’nın koruması öldürüldü.
Son 50 yıldır 26 Afrika ülkesinde toplam 67 tane darbe oldu, bu ülkelerin 16 tanesi eski Fransız kolonilerinden, darbelerin %61’i bu ülkelerde gerçekleşti.
2014 yılında 14 Afrika ülkesi Fransa’ya koloni vergisi ödemeye devam etmektedir ve ulusal rezervlerinin %85’ini Fransız Merkez Bankasına ödeyerek, Fransız Maliye Bakalığı’nın kontrolüne bırakırlar. Yaklaşık olarak 500 milyar dolar civarı olan bu paranın yattığı hesap üzerinde ödemeyi yapan ülkelerin hiç bir tasarrufları bulunmamaktadır. Her sene bu paranın %15’ini paraya ihtiyaçları olursa geri alabilirler. Daha fazlasına ihtiyaç duyacak olurlarsa Fransız bankalarından borç alabilirler.
Fransa’ya 1961 yılından itibaren koloni vergisi ödemekte olan Afrika ülkeleri; Benin, Burkina Faso, Guinea-Bissau, Ivory Coast, Mali, Nijer, Senegal, Togo, Cameroon, Orta Afrika Cumhuriyeti, Çad, Kongo-Brazzaville, Ekvatoryal Gine ve Gabon.
Jacques Chirac’ın söylediği gibi; “Afrika olmadan Fransa, hızla bir üçüncü dünya ülkesi haline gelecektir.”
Ve…
François Mitterand, “Afrika olmadan, Fransa’nın 21.yy’a gelindiğinde bir tarihi olmayacaktır.”
