Türkiye’de sol sosyalist denilen ama aslında kürtçülüğün arka bahçesi olan bir alan vardır. Açıktan açığa kürtçülük yapamayanlar, bu faaliyetlerini yürütmek için solcu sosyalist maskesi takınırlar ve bütün söylemlerini eşitlik, hak, hukuk adalet, barış gibi her insanın kulağını okşayacak kelimelerle süsleyerek pazarlarlar.
Sinema, tiyatro, edebiyat gibi sanatsal alanlarda bu tür insanlar çok daha fazladır, hatta sanat camiası bu tür kişilerin kontrolü altındadır. Fikirlerini cümle aralarında, şiir diplerinde, sahnelerde gizliden gizliye işlemeye çalışırlar
Milli olan, Türklüğün ve Türk devletinin çıkarlarının olduğu hiçbir alanda sanat camiası denilen mecradan ses çıkmaz ama etnik bölücülük, gayrı milli unsurların istedikleri haklar, Türklüğün düşmanları söz konusu olduğunda topyekûn bir sesle haykırırlar. Azınlık olmalarına rağmen, popüler oldukları için sesleri çok çıkar ve toplumun algısını daha çabuk değiştirirler.
Günlük yaşantısı dışında herhangi bir ilgi alanı, bir siyasi görüşü ve ideolojisi, herhangi bir konuda araştırma yapacak yeteneği ve özelliği olmayan bir yığın, televizyonda gördükleri, kitaplarını okudukları bu insanların her söylediğini doğru kabul eder ve öyle yönlenirler.
Özellikle müzik alanında bu yönlendirme ve bilinçaltı mesaj verme tekniği daha etkindir. İnsanları isyana davet eden, dağlara çağıran, silah kapıp saldırmayı vaat eden şarkılar refleksi düşük olan dinleyiciler tarafından rahatlıkla kabul edilmektedir. Birçok sol örgütün propaganda amacıyla, ajite eden şarkılar söyleyen ve sempatizan kazandıran grupları, şarkıcıları vardır.
Ahmet Kaya da pkk’nın şarkıcısıdır. Yıllarca Türklerin bilinçaltına yerleştirdiği ve onların milli reflekslerini körelten, kendi ırklarına ve kanlarına düşman eden şarkılar söylemiş ve bölücülüğe, teröre, ihanete tepki veremeyecek kadar mankurt hale getirmiştir.
Bir şarkıyla insan dağa mı çıkar, adam mı öldürür demeyin. 80 öncesinde eline aldığı dede yadigârı tüfekle, Türk Silahlı Kuvvetleri’ni devirip devrim yapacağını düşünenler de, basit aletlerce çalınan ve hayvan zırıltısını andıran, arabesk denilen müzikle kendini jiletleyip kan kaybından geberenler de bu şarkıların yarattığı psikolojiyle bunları yapıyorlardı.
Ahmet Kaya bugün pkk’nın ve etnik bölücü kürtçü faşizmin sembol haline gelmiş birisidir. Apoyu özledim diye şarkılar yazmış, kürtleri dağa çağırmış ve onlara özgür bir vatan düşü kurmalarını söylemiştir. Ahmet Kaya bunlardan sadece birisidir.
Kanı bozuk olmayan bir Türk çocuğu Ahmet Kaya dinlemez ve dinlenmesine izin vermez. “Ben siyasi görüşünü değil, şarkılarını seviyorum” demek ahmaklıktır. Çünkü bu şarkıların sahibi sıradan şarkılar değil, kendi siyasi görüşünü anlatmakta ve bunun propagandasını yapmaktadır. Bu tür kişileri dinleyen herkes de bu propagandaya maruz kalır.
On binlerce kişinin ölümünden sorumlu olan, Türk devletini, Türk yurdunu parçalamaya çalışani bu milletin çocuklarına, askerine polisine kahpece kurşunlar sıkan, cani terör örgütü pkk ve onun liderine methiyeler dizen, övgüler yağdıran haini seven herkes onunla aynı kaderi paylaşmaya mahkumdur.
Haindirler.
Türkler, belli bir bilinç düzeyinde değilken Türklüğün düşmanı olan filmleri izledikçe, kitapları okudukça, etkisinde kalıyor ve şuursuzlaşıp kendi ırkına ihanet edecek düzeye geliyorlar. Kendi milli kahramanlarını örnek almak yerine, kendi canlarına vatanlarına kast eden teröristlere sempati duyuyorlar.
Türkiye’de bugün kürtçü terör ve kürtçü faşizm bu kadar yayılmışken, şehirlerimizi, sokaklarımızı istila edip kapılarımıza kadar dayanmışken, Türklerin bu kadar tepkisiz duyarsız ve uyuşuk olmasının tek nedeni, bilinçaltlarına yerleştirilen kardeşlik masalları yüzündendir. Bu masal kimi zaman “eşitlik hak hukuk” adı altında, kimi zaman “din kardeşi” kisvesi altında, kimi zaman “bin yıllık kardeşlik” masalıyla, kimi zaman “Çanakkale’de de beraberdik, hikayeleriyle alatılmaktadır.
Türkiye’de bugün kürtçü terör ve kürtçü faşizm bu kadar yayılmışken, şehirlerimizi, sokaklarımızı istila edip kapılarımıza kadar dayanmışken, Türklerin bu kadar tepkisiz duyarsız ve uyuşuk olmasının tek nedeni, bilinçaltlarına yerleştirilen kardeşlik masalları yüzündendir. Bu masal kimi zaman “eşitlik hak hukuk” adı altında, kimi zaman “din kardeşi” kisvesi altında, kimi zaman “bin yıllık kardeşlik” masalıyla, kimi zaman “Çanakkale’de de beraberdik, hikayeleriyle alatılmaktadır.
Bu nedenle Türk, Türklüğün düşmanı olan her şeye karşı olmalı ve örnek almamalıdır. Özüne dönmeli, tarihine bakmalı, mazisiyle, ırkıyla gurur duymalı ve bu şuuru yaymalıdır
